Yazın kavurucu sıcağıyla boğuşurken huysuz güneşimiz yavaş yavaş batıyor. ve yavaş yavaş girmiş bulunuyoruz uzun gecemize. Bu gece bir öncekinden daha uzun. Bu gece bir öncekinden daha bunaltıcı. Ve bu gece bir öncekinden çok daha karamsar. Kimimiz uyumaya koyuluyoruz kimimiz kahvemizi yudumluyoruz bu uzun gecede. Kimimiz yıldızları sayıyor ve kimimiz dolunayı izliyor. Bir o kadar huzursuz, bir o kadar yarını planlamaya çalışan aklımız gün geçtikçe ne yapacağını bilmez hale geliyor aslında. Bazılarımız oturup ağlıyor saatlerce bazılarımız ise huzurlu bu gecede. Peki ya sen ? Sen nasılsın ? uzunca düşündüğün ne var ki şuan. Terkedilmiş,kırılgan bir kalbin mi yoksa bunları düşünemeyecek kadar yoğun bir beynin mi var ?
Aslında hepimiz aynıyız bu gecede. Hepimizin bir ortak noktası var. Bu gece farklı hepimize. Uzun,karamsar,belirsiz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder