5 Ağustos 2012 Pazar

İki Yabancı

Belki de en doğrusuydu bu bizim için. Sadece son bir denemeye ihtiyaçtı bedenlerimiz. Ve cebimizde kalan son güven,sevgi,fedakarlık ve aşk kırıntılarını da buna kullanarak bitirmemiz gerekiyordu her şeyi. Şimdi ise ne ben sendeyim ne sen bende. Ama bildiğim ve inandığım tek bir şey var biz bir zamanlar bizdik. Bazen tek bir beden bazen de tek bir kalp. Şimdi karşıma oturup kızma bana. Ağlama deme. Sen bilir misin ki bu lanet seyi ? Özlemi ? Özlem denen lanet şey her an kanımda dolaşıyor aslında. Ve her an beni git gide zehirliyor.Yasayan bir ölü misaliyim.. Bakma sen bana ben çok konuşurum bazen de sana göre boş konuşurum. Kocaman bir hikayeyi tek bir lafta yitirdik biz. "Kendine iyi bak" evet bu cümle son cümlemizdi. ve şimdi biz birbirimize değil kendi hayatlarımıza bakar olduk. kolay olan bir şey ilk defa bana bu kadar zor gelir oldu. Ama diyorum ya belkide en doğrusuydu bu bizim için. Belki de biz birbirimize ait olmayan iki yabancıydık. Tıpkı birlikte ama yalnız iki yabancı gibi..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder