Ozluyorum. En derinden. Yani anlatabilecegim bir duygu degilmis gibi. Siradanlasiyor her sey. Herkes. Tipki benim gibi. Bizim gibi.Komik degil mi ? Gul bunada sen hep gul cunku ben senin gulusunu severim. Hep o masum gulusunu severim. Kisa surede boyle olduysam dusunemiyorum seninle aylarimi,yillarimi gecirdigimi. Herhalde kafayi yerdim. Sen nerden ciktin karsima be adam diyede sovemiyorum ki sana. Ben ellerimle bulup o kalbimin kosesine koydum seni. Kizamiyorum da. Haklisin. Ama oyle koyuyor ki. Anlatamiyorum. Aglayamiyorum. Aksine guluyorum. Cunku sen benim gulusumu severdin. Aksine konusamiyorum aksine yazamiyorum. Senin bende sevdigin ne varsa ben onlari yapiyorum her defasinda. Ve her gecen saniye bir kez daha hatirliyorum. Icime sert bir hava soguk bir nefes giriyor. Cigerlerimi yakiyor. Bende sigarami yakiyorum. Belki gecer diyorum. Gecmiyor. Yapamiyorum. Neden boyle oldum bilemiyorum. Ve arkama bakip gecmisime kufrediyorum. Sovuyorum gecmisteki tum hatalarima seni bana kaybettirdikleri icin. Kendime her gecen saniye kinleniyorum. Ve gecmise kustukce temiz sayfalarimi aciyorum. Ama o temiz sayfalarim seni yokedemiyor merak etme. Sen benim simdim olarak ilerliyorsun yola. Baska tenlerde,omuzlarda. Olsun diyorum. Bunada sukur diyorum. Cunku biliyorum ki onlarda benim gibi degil. Bizim gibi saf masum olamazsin onlarla. Belkide ic rahatlatmasi bunlar hatta daha dogrusu kalp rahatlatmasi diyelim. Ama boyle iyiyim ben aşkım. Bana bakisin,sarilisin,basimdan opusun ve gozlerime bakip saniyelerce oyle kalmani dusunuyorum ve bu beni o anlara goturup iyi yapiyor. Biliyorum ben belki sana gore degildim ama benim askim senin layigindi sevdigim. Ve ben bu sevgiyi en derinlerde masumca tutucam. Sana askimi helal ediyorum. Icin rahat olsun sevgilim.